[DnD] Syberia

Rane

-No cóż - Rane'goth bił się z myślami. Myśli wygrały - Pójdę do środka.
Gdyby wpakowali się w kłopoty przyda im się ktoś do pomocy... - uśmiechnął się i odwrócił do Shay - To jak? Idziesz czy zostajesz z nimi?

Forest

-Ehh.... - elf drżał z zimna, ale nie dał po sobie tego poznać. Zdecydował. Dla dobra drużyny. - Zostaje z Khashem i Krogalem. Rathmir, idź z nimi. Proponuje spodkać się jutro rano w jakimś szynku... - znów westchnął. "Mam nadzieje, że nie odmroże sobie uszu..." - Będziemy tu stać, ilaress, czy wejdziemy do tej miło wyglądającej chatki? - rzekł wskazując na drewniany przytułek w którym noc spędzali ci, którzy nie załapali się do miasta.

Rathmirr

Rathmirr nie czuł takiego zimna, w koncu jest niezle opatulony wiec spokojnie przeszedł do Foresta i rzekł -Cóz idz widze ze tobie gorzej niz mi, zadbaj o uszy Krogal ma gorzałke, powinno wystarczyć... Po czym odchodzi i zasiada wśród Krogala i Khas'ha -Daj się napić Krogal troche to nas rozgrzeje...

Krogal

Wojownik patrzy ze zdziwieniem na druida:
-Co ty robisz przecież Forest łaskawie odstapił tobie przejścia! Idź do mieścinny i skombinuj pare rzeczy. Bardziej się nam przysłużysz. Po czym Krogal zaczął wymieniać rzeczy nie zbędne do wspinaczki. Kilkadziesiąt metrów mocnej jedwabnej liny, kilka czekaników, klamry, zatrzaski, raki i wiele wiele innych- To może nam się wkrótce przydać...I może wreszcie odczepisz się ode mnie parszywy rzepie... Powiedział krogal i wręczył kilka szelingów Rathmirrowi:
-Forest, Kha'sh dajcie mu z 5 szelingów, Rathmirr zgodzł się pójść do miasta i zrobić odpowiednie zakupy...- po czym krasnolud czekał na pieniądze elfa i orka...

Cóz skoro nalegasz, I pamietaj nie nazywaj mnie tak !... Po czym odchodzę i próbóje zapamietac liste zeczy które są potrzebne

Shay

[b] -Idę, idę. Jak oni chcą zamarznąć, to nie znaczy, że ja też.-powiedziała z prawie niewidocznym uśmiechem. Złapała się za łokcie i nadal przeskakiwała z nogi na nogę.

"Delegacja" złozona z Sahy, Rane'a i Rathmirra ruszyła do jaskini. Mimo iż w środku nie było wcale cieplej niż nazewnątrz, ale przynajmniej wicher tak nie dął. I przyjemnie było poczuć pod stopami ociosaną skałę, służącą jak chodnik. W jaskini było zupełnie ciemno i gdyby nie pochodnie zawieszone na ścianach nie odnaleźlibyście drogi. Chodnik schodził łagodnie w dół ku wnętrzu jaskini. W jej środku, w olbrzymiej kawernie leżało kamienne miasto. Domy, sklepy, zakłady rzemieślnicze, świątynie, zajazdy - wszystko wyciosano w ciemnej skale. Zabudowania ciągnęły się niemal pod sam koniec jaskini gdzie majaczyło drobne jeziorko.

No No ! Ciekawie tu <wyrazne zdziwienie całą budowlą> Ciekawe jacy Krasnoludzi to ciosali ?

-czy to ważne? z lekkim poirytowaniem spytał rane'goth
rozglądając sie do okoła dodał
-krasnoludom chyba bardzo sie nudziło

Drewniana, oszroniona szopa, w której noc przeczekać mieli ci, którzy nie załapali się na podróż po mieście wyglądała równie obiecująco co włochata, stara orczyca gdy się oczekiwało smukłej elfki... Trójka wojowników weszła do środka. Zapach potu zmieszany ze swątem dymu kręcił w nozdrzach, ale przynajmniej było ciepło. Tuż przy drzwiach stał ciężko opancerzony krasnolud, strażnik pożądku. Na widok orka ironicznie uniósł brew, lecz widząc Krogala uśmiechnął się. Gdy jego wzrok spoczął jednak na Foreście zdawało się, że zaraz wyskoczy ze skóry. Widać było, że z trudem powstrzymuje się przed wyszarpaniem zza paska topora. Wtem uspokoił się. Wyglądał na zawiedzionego.
Gdy oczy wojowników przyzwyczaiły się do ciemności i dymu zobaczyli wyraźniej wnętrze szopy. Kilka sporych sylwetek przykrytych szmatami leżało na ziemi ustawicznie pochrapując. Ci, którzy nie spali zajmowali się siedzeniem, patrzeniem w sufit, dłubaniem w nosie, znów siedzeniem lub czyszczeniem broni i po raz kolejny siedzeniem. Albo kilkoma naraz. Krogal skrzywił się. Sama śmietanka towarzyska. Oprychy. Jeśli podróżujesz z elfem to w takim towarzystwie aż prosisz sie o bójkę. Gnolle, orkowie, krasnoludy, kilku zarośnieych ludzi, gobliny, hobgobliny, a to wielkie w kącie to chyba ogr. Aż dziw, że wpuszcza sę tu te istoty...

---

Na zewnątrz dął wicher. A w jaskini było prawie ciepło, niebagatelne 3*C! Delegacja zeszła po kamiennych schodach wgłąb miasta. Mimo godzin nocnych po Kiffex kręciło się sporo mieszkańców ubranych w swetry i lekkie futra. W więkrzości krasnoludów. Gniewnie łypali wzrokiem ku Shay, ale na łypaniu się skończyło. Nie widać było żadnych zbrojnych, z wyjątkiem strażników, przechadzających się z pochodniami w tę i w tę. Rathmirr, Shay i Rane przystanęli przed drzwiami do imponującej kamiennej budowli. Z okiennic biło miłe światło. Wyryty nad drzwiami szyld głosił coś po krasnoludzku, ale obrazek przedstawiający kufel piwa mówił sam za siebie. Szynk.

Rathmirr

Spoglądam na szyld, po chwili przemawaim do wspóltowazyszy: -Wchodzimy ? jakos zaschło mi w gardle hehe...

-chętnie! jakoś trzeba sie odstrasować po twoim biadoleniu
po czym rane przyspieszył i nacisnął klame nieczkekając na reszte wszedł

W karczmie było ciepło i jasno, co wędrowcy powitali jak błogosławieństwo. Z nadmiaru luksusu zdali się zapomnieć o towarzyszach marznących nazewnątrz. Oprócz hucznie ucztujących krasnoludów i ludzi oczywiście przechadzało się tu dwuch strażników. To tłumaczyło, czemu ludzie są tutaj spokojni i nie skorzy do bójek. Goście gospody niezwrócili uwagi na wchodzących, lecz nie obyło się bez paru nieprzychylnych spojrzeń w strone Shay od czujnej straży. Puszysta karczmarka powitała jednak wędrowców uśmiechem i uniosła butelkę jakiejś gorzałki na powitanie.

Krogal

Nie ustającej monotoni krasnolud wymyślił nie jaki sposób na przetrwanie. Kolejne minuty upływały mu w systemie: "Chuchanie na rece - dygotanie z zimna - zrywaniu soplów z brody - łyk gorzałki". Po czwartym cyklu owego systemu, dobrze już podchmielony wojownik rozglądał się za zaczepką Nic tak dobrze nic tak dobrze nie rozgrzewa jak malutki pojedynek... Po czym coraz częściej zerkał w strone butnych orków i zadziornych gnolli. Alkohol zdecydowanie dobrze poprawił jego pewność siebie ... odwagę

Kha'sh

Ork początkowo skubał niegolonyjuż od dwóch tygodni zarost lecz potem znalazł dużo ciekawsze zajęcie. Jego jakże głęboki zawiadcki wzrok zauważył wyjątkowo ładnie wyheblowaną ścianę stodoły. Także wgapiając się w nią barbażyńca zabijał czas...

podchodze do baru w karczmie i ze szczerym zamiarem zrobienia na złość mówie
-poprosze kufel piwa elf płaci
po czym zostawiam z tym kłopotem rathmirra

Rathmirr

-Durniu nie jestem elfem po czym biore gorzałkę rzucam parę sztuk miedzi i mówie do barmanki: szmatławiec zapłaci za siebie wychodzę z karczmy wyraźnie zniewazając dziwnie zachowującego sie rane'a