[DnD] Karmazynowy Rozdzierca -sesja

<Refard test ataku ~~stłuczenia~~ - udane trafienie, 9pkt stłuczeń>
Zdziczały pies legła na ziemii ogłuszony, przez chwile słyszałeś tylko lekkie charknięcia, po czym zwierze usneło.

Po cyzm oddalam sie szybko gdyz nie chce zabijac, kazde stwozenie ma zycie i chce je przezyc ja rowniez, a wiec nie bede go skracal zaglebiam sie coraz bardziej w dzungle

Przedarłeś się jakieś 16 m od polanki, po czym usłyszałeś stapanie. Odruchowo obróciłeś się. Ujrzałeś szarą jak popiół bestię - wysoką co najmniej na 8 metrów, z niezwykle umięśnionymi ramionami. Nie miała oczu, ale dwa szeeregi zżułciałych i postrzepionych zębisk, świadczyły o tym że jest niebezpieczna. Z każdym jej krokiem po nieco twardszym podłożu rozchodziło sie stłumione dudnięcie. Łapy wyposażone były w pięć długich i masywnych szponów. Bestia zbliżyła się do nieprzytomnego pieska i chwyciła go oburącz. Delikatnie uniosła go nad ziemię, po czym jego ogromna klatka piersiowa uniosła się dobry metr do przodu. Po chwili uniosła pysk a wokoło rozbrzmiała najzałosniejsza pieśń jaką przyszło ci usłyszeć. Czułeś jak twoja broda delikatnie faluje w swego rodzaju podmuchu wytworzonemu przez ryk. Bestia przestała ryczeć delikatnie odłozyła zwierze na ziemię po czym pochyliła się ku ziemi i zaczeła węszyć. Po twoim tropie zblizała się do ciebie....

NA MORADINA co to jest ? pomyslałem po czym zacząłem schodzić bestii z drogi...

Gdy tylko zaczęłeś zagłębiać się dalej w bagniska bestia uniosła pysk. Odruchowo zatrzymałeś się. Tymczasem stwór po raz kolejny ukazał swoje strazliwe zębiska i począł szarżować w twoim kierunku. Na szczęście drzewa powaznie spowalniały olbrzyma, ale najwyraźniej go to zniechęcało. Słyszałeś trzask łamanych niczym słoma drzew. Potwór się szybko zbliżał...

STAJĘ MĘŻNIE DO WALKI <ustawiam się i szykuję do odparcia ataku>Rozstawiam nogi tak aby trudniej bylo mnie powalic wyciągam młot przed siebie i przyglądam sie ze wsciekłoscia w oczach na pedzącą na mnie bestię...

A więc stanęłes mężnie na przeciw bestii. Stwór zatrzymał się w odległości 3m, uniósł swą masywną łapę... na szczęście w dosłownie ostatnim momencie udało ci się uskoczyć. Fontanna woda wzbila się w góre. Drzazgi jakiegoś rozszarpanego konaru osypały całą okolice. Wskoczyłeś do wnętrza pustego, powalonego pnia. Wczołagałeś się dwa kroki do środka - powinien wytrzymać...

próbóje uswiadomić sobie co to jest czy widziłem juz cos takiego... przygladam sie dokładnie, zarazem chcąc nie zostać łatwym łupem dla tego czegoś Na Moradina ojca mego co to jest ?!

Kulisz się w pustym konarze. Nigdy nie widziałeś podobnej bestii... Na plecach niemal czujesz jej sapanie i wyziewy. Glebą rzucają delikatne wstrząsy. Jest blisko... Za blisko... Nagle do wnętrza znikąd wszczepiły się pazury. Poczułeś że osuwasz się w dół - pień się uniósł. W ostatnim momencie uchwyciłeś się nie równości drewna. Poczułeś nagłą utratę równowagi. Wszystko zaczęło wirować - wczorajsza pieczeń Sary podchodził ci jeszcze do gardła. Dosłownie sekunde potem poczułeś że pień się rozpada, a do wnętrza dostaję się chłodna woda. Rostrzaskany pień z tobą wewnetrzu został w yrzucone przez bestie na odległość mniej więcej 20 metrów. gdy tylko monstru zauwazyło że wygramoliłeś się z wewnatrz poczęło szarzowac ponownie...

tym razem jej nie wybaczę <myślę głośno> szepcze rózne inkantacje "Oribius coris ferhan"<zucam zaklecie ZAGŁADA> i rwę się do ataku na bestie

Kanalizujesz energie na dłoni, bestia nagle przerwała szarżę. Stanęła jak wryta rozbryzgując wszytsko do okoła. Czerwona energia rzoprasza się z końca twej zakutej dłoni. Sieć blado krwistych promieni najwyraźniej wzbusdziła lęk w napastniku. Tymczasem ty wykorzystując wstrząśnięcie ofairy posuwasz się do przodu. (zgodnie z twoim postem)
<Refard rzuca Zagłada Bestia, nieudany rzut obronny na wolę wstrząsnięcie, Refard 4,5 m ruch naprzód w kierunku bestii>

<szarża na bestię, udezam jak najmocniej potrafię> ! aaargh gin ! w imię Moradina !

Zaczęłeś szarżować. Pędzisz z rozwianym włosem nie czujesz żadnych barier, czujesz fanatyczne uniesienie - niesie cię ono jak na skrzydłach. Dzieli was tylko 5 metrów.. 3... 1,5 metra - poczułeś nie wiarygodnie silny cios. Twa zbroja pękła a dziesiątki łusek. Z twych ust bychnęła ciemna krew. ZAparło ci dech - bezwład twego ciała i zniszczonej zbroi odrzuca się w odmęty zimnej toni. Gdzieś w locie młot bojowy zniknał ci z pola widzenia.
<Refard szarża, bestia okazyjny atak spowodowany poruszaniem się w polu zagrożenia, udane trafienie za 9 pktów obrażeń>

szarzuje na niego próbóje unikac ciosów dla tego biegne wprost na niego pózniej lekko skrecam 45stopni i atakuje jak najmocniej moge

Zbierasz się z ziemi i gdy tylko chciałeś zaszarżować ponownie bestia wyczuła moment do przejęcia inicjatywy. Postąpił krok naprzód i uzbrojona w okrwawione już pazury łapa ujęła twoją głowę i klatkę piersiową. Wiesz że to twoja jedyna szansa, musisz uwolnic się od śmiercionośnego ucisku. Zauważyłeś w oczach bestii iż walczy ona o swoje życie - tak jakby wyczuwałaby nadchodzącą zagładę...
<Refard otrzymujesz okazyjny atak z racji rozpoczęcia zwarcia, Bestia ruch 1,5m, rozpoczęcie zwarcia, udany atak dotykowy>