[DnD] Karmazynowy Rozdzierca -sesja

tzn nam juz nalezy wspólpracowac Muszę złozyć pewien raport...Wyjdzmy z tąd

Nasher wyszedł z tobą z zatłoczonej gildi. Gdy tylko znależliście się pare kroków dalej zapytal:
- A więc o co chodzi?

Dokładniej chodzi o to ze musze napisać RAPORT o krysztale na srodku Ravenshore wiesz cos o nim ? i ewentualnie powiedz mi czy znasz kogos kto cos o tym wie ?

Nasher najwyraźniej się nie zdziwił twoim pytaniem. Odszedł pare kroczków w kierunku kryształu, spojrzał nań, pokręcił głową i odrzekł:
- Nie mam pojęcia skąd to cholerstwo się tu wzięło... Jedno mogę ci powiedzieć na pewno. Tydzień temu tego jeszcze tu nie było. Ludzie mówią że ten kryształ, w ciągu paru sekund wyrósł spod ziemii - nocą z 12 na 13 stycznia... (jakby co jest 20 styczeń). Co prawda ja wiem o nim nie wiele, ale popytaj tutejszych, albo - jeśli jesteś wariatem - udaj się na bagna do pustelnika...

A więc gdzie to jest ?...ten pustelnik znaczy się <zaczynam klepac Nashera po ramieniu> no to co o której jutro wyruszaMY<kłade duzy nacisk na koncówkę MY> Zapłacę ci, a słyszałem ześ dobrym łowcą a więc ktos taki jak TY się chyba nie BOI<znów kłade nacisk na słowo boi>Strach nie zaglądnał do twoich inteligętnych oczu co ?

Nasher spojrzał się na ciebie, po czym jego przejrzyste oczy zaczęły się świecić:
-Nie ma mowy, nie płacą mi za wałęsanie się po bagnach na dodatek z jakimś krasnoludzkim nowicjuszem... Wybacz ale zostały mi jeszcze strzępy zdrowego rozsądku. Wiedz że jeśli tam pójdziesz - z pewnością widzimy się poraz ostatni. Mówiąc to Nasher wskazał palcem na północ od mieściny - widzisz te pola uprawne, omiń je i kieruj się wąwozem. Po godzinie drogi dotrzesz na bagna - życze powodzenia...

Tchuzostwo sie szezy powiedziałem poczym zacząłem isc w strone wąwozu<przeszła przezemnie mysl>A gdyby tak... Pokazać mu aurulium...hmm Po czym szybko zaprzestalem o tym myslec znajac wole głownego kaplana w swiątyni przypomniałem sobie jego słowa"Nasher ma wyostrzone zmysły nie pokazuj mu Aurulium" pamietałem jedynie wątek tego zdania nie dokłada tresc

Nasher nie zwrócił najmniejsze uwagi na twoje uszczypliwe uwagi. Skierowałeś się na północ, przeszedłeś przez pola uprawne, w końcu dostałeś się do ~~wąwozu~~ zamiastem. W rzeczywistości był to normalny trakt, pomiędz dwoma wysokimi i stromymi, gołymi skałami. Na rzut oka oceniłeś ich wysokość na 80 -100 metrów. Trakt - jak to zwykła polna droga. Udeptane przez dwa ślady wozów. Po pół godziny marszu minełeś skaliste urwiska. Wkrótce po długiej wedrówce pod góre trakt zaczął opadać w dół. Zza wzgórza ujrzałeś mroczny las w oddali. Jakieś 200 metrów przed tobą zaczynają się trzęsawiska. Jest godzina około 16 co robisz??

[Skoro jest zima i jest koło 16 powinno zacząć sie sciemniać] Wiec rozbijam obóz, rozpalam ogien, siadam przy ognisku i zaczynam polerowć swój oręż

Sółońce rzeczywiście przybrało karmazynowy odcień. Na pgórko na którym rozpaliłeś ogień dobrze widać: na północ zasłonięte uprawami Ravenshore, na południe ukryte w mgle bagniska. Od czasu do czasu znad trzęsawisk zrywała się chmura ptactwa i umykała hen w przestworza. Zauwazyłeś że bagienny las ciagnie się daleko za horyzont - widocznie wyspa jest większa niż się spodziewałeś. Czyszczenie niezsabrudzonego oręża nie zajeło ci wiele czasu, za to bardzo znużyło. Twoje powieki stawały się coraz cięższe, wzrok coraz mętniejszy. Wkróce potem usnąłeś. Ze snu wyrwał cię niski gardłowy pomruk. Poczułeś dreszcz przechodzący na plecach. Nad bagniskiem zaroiło się od zaniepokojonego ptactwa. Ryk rozchodził się dobre pół minuty poczym ustał, tak samo nagle jak sie pojawił. Gdy tylko zamierzałeś dokończyć wypoczynek, jakąś minute po poprzednim ryku do twych uszu doleciał podobny - tylko nieco wyższy, bardziej piskliwy. Porykiwania te się wzmogł i wkrótce całe przez całe bagna niosła sie pieśń dziczy. Czyżby te tereny były rodzajem rykowiska dla jakiś stworów? Nie udało ci się usnąć tej nocy, a świt nie prędko zawitał. Jednak słońce końcu pobudziło się na nowo - Pelor, wypoczał a jego oko spoglądało z łaskawością na świat...

Przysłuchuje sie dokładnie dziwnemu dzwiękowi, - Hmm całe szczescie bogowie byli dla mnie łaskawi budzac słonce ze snu Ciekawe z kąd dochodzi ten dzwiek dziwne ide w stronę bagien

Szlak wktótce zanika zupełnie, przed tobą zbita ściana bagniska. Czujeż typowy smród bagienny. o ile nad brzegiem moza moskitów było dużo - tutaj są ich całe roje. Każdy wielkości przynajmniej dużego ptaka. Przedzierasz się przez perwsze chaszcze. Pancerz nie jako ułatwia taranowanie gęstych krzaczorów. W końcu czujesz że grunt pod twoimi nogami twardej ziemi zamienił się w grząskie błoto. Masz je mniej więcej po pas. Widoczność ograniczona jest do 4,5 m, nad powierzchnią błotnistej wody unosi się mgła. Dzikie dźwięki otaczają cię. Poruszasz się zaledwie z 1/2 swojej normalnej prędkości - a więc baaardzo wolno. Gdzieniegdzie wydostają się małe pęcherze gazów - tam błoto jest bardziej przejrzyste. Czujesz że przynajmniej 3 pijawki przywarły do twego ciała. Po pół godziny drogi czujesz że bagno zaczyna twardnieć - chaszcze zamieniły się w rosłe drzewa. których wysokość sięga kilkunastu metró. Pomiędzy ich konarami rozwieszone są liany, na których wylegują się węże i ptactwo. Docierasz do niewielkiej polany - skrawku suchej ziemii, w tym wielkim bajorzo. Wydobywasz swojej cięzkie cielsko wraz z zabrudzonym pancerzem na brzeg. Polana jest okrągła ma średnice około 20 metró. Są tutaj trzy ~~złamane~~ niczym patyczki drzewa. Widzisz że trawa tutaj mocno udeptana, wszędzie pełno długich szarych włosów. Chodź nie jesteś najbieglejszym tropicielem, w oczy rzucają sie ogromne cztero palczaste ślady. Szczególnie głębokie są u końców - tam gdzie znajdują się pazury. Jesteś dosyć zmęczony ta trzydziesto minutową przepraw a - z pewnością powinnieneś troszkę odsapnąć...

wiec odpoczywam chwilę i ruszam po sladach tego...czegos w głab tej "dzungli"

Zanim opuściłeś polane, a właściwie gdy tylko wstapiłeś w błoto poczułeś gwałtowne szarpnięcie - coś mocno ciągnęło cię za tunike opadając na pancerz. Odwróciłeś - był to zdziczały pies który poszarpał juz nakrycie i najwyraźniej nie zamierzał odpuścić.
<zdziczały pies atak z zaskoczenie - udane trafienie i zniszczenie tuniki, normalna runda inicjatywy: zdziczały pies inicjatywa 5, Refard 10>

Udeyam go ze srednia sila w glowe aby go ogluszyc i nie zabijac go w koncu to tez zyje pomyslalem