[DnD] Karmazynowy Rozdzierca -sesja

Mimo iż straznik wyraził ubolewanie, nadal nie chcę cię wpuścić...
-Pan wybaczy... Rozkaz to rozkaz proszę zaczekać do wieczora na ucztę...

TAAA ??? <mówie to wyraznie podirytowany sytuacją> CIEKAWE CO TEN KAPUCYN ROBI W TEJ KARCZMIE !!

Tymrazem strażnik poprostu zignorował twoje kolejne wizwiska. Ci świetnie wyszklenie żołnierze dla których rozkaz jest prawem, nigdy łatwo nie ustepują. Z wnętrza karczmy dochodzi do twych nozdzrzy wyborny aromat, aż usłyszałeś burczenie swoich bebechów. W środku panuje charmider i zamieszanie. Rozpoznajesz to po gorączkowych, okrzykach Hiuathny oraz trzasko sztućców oraz talerzy..

Moradinie jeszcze cos jej zrobią i ukradkiem ide do drugiego tylnego wyjscia

Obkrążasz karczmę i kierujesz się do kuchennego wejście. O dziwo jest ono zawalone licznymi pudłami, które pachołki targają do środka - pod komendą strazników świątynnych. W oddali usłyszałeś cięzkie sapanie i kroki nadbiegającego krasnoludzkiego chłopca:
-Panie! Panie! - darł się chłopak w niebogłosy. POznajesz tego małeg - modliłeś się z nim w świątyni na Kropli Krwi -...Panie! Pan Theoklesius od razu wysłał mnie rybackka łódką abym dostarczył to zaproszenie - wysapal dzieciak i wręczył ci wymiętą juz kopertę, pieczeń była zerwana...

wiekie dzieki ! ale co z pieczęcią? czyzbys to przeczytał <przeszywam umysł chlopca niczym igła wchodzaca w masło> a teraz czekaj tu wujek protektor idzie cos załatwić <puszczam oko do małego, chowam Aurulium pod koszule i biore paczke aby wkręcic sie w tłum>

Chłopak po chwili znika ci z ocu. Jako że tłum nie był zbyt gesty z łatwościa przedzierasz się na drugą stronę uklicy. Jesteś teraz przy światyni Moradina i dzierżysz list odpieczetowany list.

Czytam list... po czym chce wejsc do srodka karczmy od tyłu

Jak się okazało list jest zaproszeniem na dzisiejszą wieczorna uczto-bibę. hehor ma zaszczyt zaprosić wielmożnego etc., Refarda na ucztę w celu "zacisnienia współpracy". Za bardzo nie wiesz co ów zwrot oznacza... Karczma otoczona jest szczelnym pierścieniem strażników, jedyną drogę jaką zauważyłeś do środka to okna na pięterku - ale raczej nie uda ci się tam dostać niepostrzeżenie...

*

Tymczasem gnomi sekretarz rozsadowił się dobrze przy owalnym stoilku. Wewnątrz panował niezwykły klimat jak dla karzczmy, albowiem główne pomieszczenie zostało wywietrzone. Wszytsko wrzało. Służba nosiła olbrzymi stoły, kładła zastawy, odkurzała nie odkurzone meble. Nad wszytskim panowała jednak pewna dzierlatka- mianowicie elfka. Nadzywczajnej urody... i figury. Pan Herhor poszedł od przyjazdu na kwatery i kazał sobie nie przeszkadzać, a więc masz sporo czasu na pijatykę z tymi przygłupowatymi strażnikami.

Beren Nebin Feanoro

Gnom porwał jedno z krzesełek i dotaszczył je do kąta pod ścianą. Co chwile ktoś wyższy potrącał barda co inrytowało go jeszcze bardziej niż rozmowa odbyta przed karczmą z krasnoludem ze świecidełkiem.
Turbadur rozsiadł się na krzesełku wlepił wzrok w elfke (a konkretnie w jeden z jej fragmentów) i zaczął bębnić palcami po obręczy krzesełka by się uspokoić. Cały ten zgiełk był niemiłosiernie denerwujący i bard zapomniał o głodzie i zmęczeniu. Ze zdenerowowania...

Choć słońce wisiało nisko nad horyzontem - prażyło nie miłosiernie. Zima w Ironforge była inna - całkowicie odmienna. Sutę lodem wierzchołki gór, zasypane łaki. Zatrzymane w biegu rzeki , po których hasali zbójnicy... Wszechmocne mury krasnoludzkich bastionów, z złowrogo pobłyskującymi lufami dział. W końcu wąska cieśnina Żyły Ojca łącząca krainy krasnoludów z ziemiami Rebubliki. Dzień mijał ci niezwykle powoli w gościnie u kapłanów, jednak topiłeś nudę w nabożeństwie które wspólnie odprawiliście, a w które miałeś zaczyt celebrować. Powoli nadchodził wieczór...

*

...a beren wciąż nie mógł znalexć sobie miejsca w małej karczmie... Przećwiczył już wszytskie znane mu utwory, dostał już cztery przepełnione pogardą spojrzenia, od obdarzonych swoistymi ~~komplementami~~ tutejszych dziewek. Młody gnom nie przywykł zostawać w jednym miejscu na dłużej (chyba że na państwotym garnuszku). Gdzie jego pamięć sięga przemierzył dużą część Republiki, nie chwaląc się z pół całej Erathii. Bezkresne stepy, pola uprawne, ale także krasnoludzkie prowincje: Drumgar, Orfiligar, Gergonamil - żeby nie skłamać- calutki Ironforge! Ah gdzież zawiodło go jego tułacze życie... Otoczony wezbranymi wodami tych zdradzieckich oceanów, najdalej jak to możliwe wysunięte na północ krasnoludzkie kolonie! Cóż wg. krasnoludów archipelag Itrinis jest pokaźny - ale zbyt mały dla tego wszędobylksiego poszukiwacza przygód jakim był Beren...

Po ukonczonej mszy ide do swojej komnaty i zaczynam rozmyślac: to o "wielkim kapłanie Pelora", o tajemniczej barmance az w koncu odpływam...

Bard miał dość. Postanowił więc się czymś zająć. Przechadzał się po mieście szukając taniego krawca. Puki Herhor nie wpłaci mu pensji sakiewka wyglądała jak wygłodzony niziołek - marnie. Stracił nawet ochotę na komentowanie urody dziewek a elfka jak na złość, ani raz nie chciała się pochylić...
Nebin stracił nawet wenę do układania sprośnych wierszy pod adresem krasnoludów.

Jako że gnom nie mógł znaleźć ani jednego warsztatu krawieckiego w tym ~~mieście~~ dużo czasu upłynęło mu na zwiedzaniu okolicy. Właściwie wokoło pierścienie kaminnic nie znalazł niczego innego jak chałupy. Na północ od miasta widniały dwa gołe wzgórza, na których były najprawdopodobnie uprawy jakiegoś zielska. Pomiędzy drugą skałą, a niewielkim- acz stromym wzniesieniem nad morzem był przesmy. Tam terz znajdował się port do którego zadokował galeon Herhora. W końcu udało mu się znaleźć jakiegos parszywca, który za marne parę miedziaków, potrafii coś zszyć czy sklekotać płaszcz. Słońce powoli czerwieniało- za jakieś pół godziny zapewne odbędzie się uczta, na którą jako osobisty sekretarz kapłana-podróżnika Beren został zaproszony..

*

Drzemka dobrze ci zrobiła - świeże rany piekły jak licho, a po zatym jeszcze łamało cię w kościach po przeprawie na bagnach. Ludzie powiadają że umysł posiada największą zdolność do kreatywnego myślenia tuż przed zaśnięciem - gówno prawda pomyślałeś, po czym z uśmiechem na ustach i pustką w głowie zasnęłeś...
wirujące kształty... rozchodzące się niczym rozlane wino
wyodrębniają się cztery grupy...
tańczą wirują, kręcą się...
jedne zachodzą na drugie, drugie ustepują miejsca pierwszym...
fale rozbijają się o brzegi... jednak z wodą jest coś nie tak...
krwawa posoka zastepiła spienione wody oceanu..
a na pisaku leży zarżnięty niczym owca ...krasnolud
Poczułeś gwałtowne szturchanie, jeden z kapłanów obudził cię - za niecałe pół godziny odbędzie się uczta w "Dwudziestu Kileichcach". Przyjechał już Theoklesius i rad byłby cię zobaczyć..

YY słucham ?? co?? <mówie jeszcze z bardzo przytłumionym głosem tak jakby niedobudzony> Będąc dzieckiem matka tak własnei wyrywała mnie ze snu, wiec kiedy ta uczta z tym nieudacznikiem ? mówie i powoli wstaje z łóżka cóz ruszajmy w koncu trzeba go jakos przyjac