[DnD] Karmazynowy Rozdzierca -sesja

Jeden z lepiej uzbrojonych stazników wypłuł to co miał w gębie podszedł do ciebie i odrzekł:
-Nie twoja sprawa - tutaj począł dłubac w zębach - pacholiku... - straznik splunął na ziemię i poświecił ci ostrzem swojej włóczni. Cóż z tego co wiesz od wielu lat panuje nie pisana wojna o dominacje ekonomiczną na Ironforge, jednak wasz zakon zaczął zdecydowanie deptać kościół Pelora, po tym jak założył niezwykle dochodowe kolonie handlowe na archipelagu Itrinis. Cóż Ravenshore jest własnie jedną z nich. Gdy tak sobie miło rozprawiałeś ze straznikiem zuważyłeś że sprzed świątyni Moradina wystapiło paru dobrze odzianych kapłanów. Wszytscy przybrali odświętne, ceremonialne pancerze widocznie wyczekując przyjazdu jakiegoś jegomościa...

hmmm co tu sie dzieje pomyslałem głosno po czym pospieszyłem do moich braci kapłanów -heej panowie! cóz sie dzieje ?

Jeden z kapłanów wyszedł z czwórki:
-Czy mamy przyjemność z członkiem naszego kościoła... Nie możemy spoufalać się z byle kim.

<usmieszek na twarzy> -powiedział bym ze tak, po czym wyciagam aurulium i eksponuje je kapłanom czy macie panowie jakas zbroje bo jak byłem u pustelnika <opowiadam o mojej "walce" na bagnach jak pokojowo dosc wyszedłem z opresji>

Kapłanom opadły szczeki:
-Na pradawnego kowala! Nie godzi się by tak wysoki rangą pan, nie obchodził się nbez ceremonialnego pancerza. Ależ oczywiście! Na siedem wiatrów Arbonduru, na zaśnieżone stoki Kaertoni! Przecież to Protektor Refard w właśnej osobie! Nasz skromny kościółek przyjmuje pana we własnej osobie! Dostaliśmy także instrukcje że mamy panu udostepnić wszytsko co będziemy mogli. Raczy pan Refard przyjąć najlepszy pancerz jaki mamy i nie razić nagością swego ciała w oczach namiestnika Herhora?- podczas barwnej przemowy kapłana, z wnętrza światyni wróciło dwóch innych kapłanów i pomogli wdziać tobie pozłacany pancerz. Była to niezwykle misterna robota, a wszytsko mieniło się w kirysie jak w lustrze.
<prezent: mistrzowski napierśnik>

tak miło mi dziękuję ale na kogo czekaMY ? <wyraznie akcentuję koncówkę MY>

-Czekamy na Namiestnika Herhora, ludzie mówią że "Osobiście przyjedzie pomóc struchlałym mniejszym braciom w potrzebie" oj źle się dzieje na Ironforge, a jeszcze ta obraza! NA szczęscie rada o wszytskim pomyslała- tutaj kapłan dodał nieco na boku - Osobiście nie podwziąłbym się takiej misji, jak dla mnie zbyt wielka odpowiedzialność...
<Refard dużo wie o namiestniku Herhorze, jest on jednym z najwyższych kapłanów Pelora, wybitny znawca wiedzy tajemnej, jawny wróg dominacji kolonialnej kościoła MOradina. Ani on nie lubie krasnoludów, anie krasnoludzi jego>

taaak wiec to ta szuja <wyraznie nie przebieram w słowach> <wyciagam wyraznie aurulium nad pancerz> taak wiec dowiedzmy się czego chce... obraza? masz na mysli kryształ ? tak ? <mówię to z wyrazną ciekawoscią>

Zauwazyłeś na twarzy krasnoluda wyraźne ubolewanie:
-Jak powszechnie wiadomo, nasi braci nie są w stanie zidentyfikować tego tworu... zapewne jet to kolejny wybryk nieokiełznanej magicznej energii, ale nie potrafimy okreslic skąd przybył i jakie ma zastosowanie bądź przeznaczenie... Widocznie kapłani Pelora potraktowali to jak wyzwanie, aby jeszcze raz mieć szanse udowodnić swoją wyższość nad nami... Ee co ja gadam pewnie o wszytskim panie odbrze wiesz? Mówie że nie wytrzymałbym takiej odpowiedzialności.. Jeżeli oni wygrają tj. prędzej poznają naturę krszytału... o hańbo, krasnolud urwał bo w oddali pojawił się konny orszak..

no czas go przyąć <robię usmiech i podchodze parę kroków blizej orszaku> no panowie tylko bez zbyt duzych uprzejmosci <czekam az wyłoni sie postac Herhora>

Właściwie to dziele was jeszcze grubo ponad 50 kroków, jednak nawet tutaj dosięga cię blask jego pancerza, oraz ppancerzy jego czeladzi. zbliża się powolnym dumnym krokiem, od czasu do czasu pozdrawiając chłopstwo i zafascynowaną tubylczą ludność. Mimo najwyższych wysiłków przejechał obok ciebie nie zerknowszy nawet na gromadke kapłanów, co wywoło pospolite obruszenie...

*

Orszak ciągnał się niebywale ospale, na dodatek to piekące słońce. Nie daleko jak miesiąc temu Beren podpisał te ~~umowę~~, a już ciągają ciebie po różnych kątach tego zapchlonego świata. Cóż zawsze można pooglądać coś ciekawego, wyniuchać jakiś ciekawszy frazes do piosnki, lub potańcować z miejscowymi dziewkami! Heh, życie awanturnika! Beren siedział sobie cicho na taborza oglądając miejscowych dzikusów. Przed nim jechało z dwudziestu zakutych na złoto odmużdżonych siepaczy, no i zadufany w sobie kapłan Herhor, a za nim ciągnęły jeszcze trzy inne tabory. Cały pochód kończyły białogłowy, które obficie sypały wysuszone kwiatki za kapłanem. Ponoć owa karczma w której miał zatrzymać się Herhor ze służbą ...i swymi ludźmi, oferuje całkiem zacne wino. Ta mieścinka ...Ravenshore cóż oprócz rzędów słomianych chałupek, sprawiających wrażenie szałasów, posiadała dwie lub trzy kamiennice. Tabór na którym siedział gnom właśnie minął najokazalszy budnek w mieścinie - kościół Moradina. Na zewnątrz stało kilku krasnoludzkich kapłanów i najwyraźniej jakiś ważniak z nieźle wyglądającą błyskotką na szyi. Do widoku krwistoczerwonego kryształu, Beren zdążył się już przyzwyczaić. Górował on nad nisko położonym miasteczkiem, tak jak dwa gołe szczyty nad całą wysepką. Z bliska jednak owy twór budził mieszane odczucia - niby zwykły kamień, a jednak... Niebawem pochód zatrzymał się, prawdopodobnie przed ową karczmą.

Beren Nebin Feanoro

Gnom przeszedł się kilka kroków w tę i w tę, by rozprostować kości, poprawił wysłużoną koszulę ("Cholera, będę musiał nabyć kilka nowych par spodni jeśli chce coś zdziałać wśród tutejszych niewiast...") i począ rozglądać się wokoło. Szukał wzrokiem tejgo cwaniczka krasnalka z błyskotką na szyi. Wy7glądał na kogoś ważniejszego z miejscowych...

Refard, zauważyłeś gnom. Tanio dzianego w wyświechtanej, koszuli i postrzępionych spodniach. Rozgląda się po okolicy . Po chwili najwidoczniej odszukał cię wzrokiem...

*

Rozglądasz sie w poszukiwaniuowego ~~krasnala~~~. Twój wyćwiczony wzrok prędko dostrzega uzbrojonego w pozłacany pancerz kapłana. Zauważyłeś iż patrzy ci w oczy. Widocznie spostrzegł ciebie wcześniej...

Refard

Podchodzę do owego gnoma kłaniam sie i przedstawiam po czym próbóje nawiazać sęsowniejszą rozmowe
- witaj zwę się Refard z kąd przybywasz ?
Po czym mierzę wzrokiem przybysza

Gnom spojrzał na krasnoluda jakby ten zapytał o oreintacje seksualną, poczym przybrał lekceważący, krzywy uśmieszek.
-Kuolema, krasnoludzie. Ty dowodził tą zbieraniną? Dobrze wiedzieć... No tak, przejdzmy do sedna... co Cię to obchodzi mój drogi killiaen? - Beren uwielbiał przetykać słowa wspólnego wyrazami ze swojego języka. Miał nadzieję, że Refard niezna gnomiego. Młody Feanoro odwrócił się ku orszakowi Herhora. "Wejdźcie do tej karczmy, wkońcu!". Niewypadało by sekretarz wciskał się na pokoje przed panem...