[DnD] Karmazynowy Rozdzierca -sesja

Mętlik w twoejej głowie narasta z każdą chwilą poświęconą na przemyślenia. Cóż możliwe że pustelnik to schorowane, szalone indywiduum, które zamknęło się w swojej własnej sferze przemyśleń - a może nieprzebrane źródło cennych informacji. Po 2 minutach odpoczynku czujesz że masz siły by wyruszyć dalej

Więc ruszam bo cóż innego moge robic wsłuchuje się w naturę i wciąz rozmyslam nad istnieniem pustelnika

Po pół godziny docierasz do Ravenshore, jesteś tuż przy północnych polach uprawnych. Jest już dobzre po południu, co teraz?

dochodzę do wioski i przygladam sie corazbardziej krysztalowi próbóje go dotknąc co czuję ?

Po kilku minutach omijasz kamienic i stajesz w centrum. Pierwsze wrażenie - zdaję ci się że krszytał wzróśł- ale to może tyklo złudzenie. Podchodzisz po lagodną skarpę i dotykasz powieszchni czerwonego kryształu. Jest ona idealnie gładka i dobija wszytsko niczym lustro. Zdejmujesz rękawice - krytsał jest chłodny, co najmniej dziesięć stopni róznicy, w porównaniu do temeratury powietrza.

Myślę po cichu, hmm dziwny... ciekawe czemu jest chłodniejszy od otoczenia.. Po czym zaczynam głosno mówic do kryształu.. Krysztale słyszałem ze roznamwiasz z duchami ! i ze jestes zartem z ojca krasnoludów i jego potęgi Moradina!!!

Jakis przechodzień zerknął na ciebie jak na idiotę. To dziwne ale kryształ nie ma nic do powiedzenia...

hmm ciekawe niby spowiednik a milczy jak grób muszę znalezc kogos kto potrafiłby niezle poczarować albo cos niewiem jak szukać gdzieszukać muszę się gdzies udać...<zaczepiam pierwszego lepszego przechodnia> Ej wiesz gdzie w tej miescinie moge znalezc jakies informacje o tym ?! <wyraznei pokazuje palcem na kryształ>

Zaczepiasz brudnego starca. Po rzuceniu pytania zauwazyłeś iż bozbawiony jest on źrenic. Siedzi na ciepłym piasku i kieruje swe puste spojrzenie w zimny kryształ.
-Panie suszy... ...panie daj na wino... ...pomóż biednemu w potrzebie... ...od dwóch dni nie miałem nic w gębie - biedak po tym jak do niego zagadłeś rzucił się do twoich stóp, zaczął pucować twe buty strzępami szmat, którymi był okryty.
-Ja widziałem, widziałem... ...Oj panie jak suszy!...

ubłaganie spoglądam na dziadka i pytam: woda może byc ?? nadstaw swych rąk... choc nie to nie wystarczy hmm co by tu wytrzasnąć ? poc zym spoglądanm na starca..

Biedak łapczywie porywa amnierkę i wciągu 30 sekund opróżnia jej zawartość:
-Ooo, od razu lepiej... - starzec otarł usta poczym zaczął- kryształ czasem śpiewa... Jednak nie mam pojęcia kiedy -wiem że wtedy jest o wiele mniej ludzi na rynku i jest dość chłodno... Ciekawe panie, skąd bierze się ten chłód?

hmm szczeze mówiąc nie mam pojecia, śpiewa ?! ciekawe, wiesz coś jeszcze ?

-Posłuchaj jego melodii panie... Nigdy nie słyszałem tak żałosnego zawodzenia. Twarz nieszczęśnika rozaanieliła się - pewnie w jego wspomnieniach grała cudowna muzyka. Tak czy siak chłop nie miał już nic ciekawego do powiedzenia, oprócz kolejnych żebrów... Wewnetrzny głos radzi ci abyś skierował swe kroki do karczmy - cóż wypadałoby go usłuchać.

czasami MP ma prawo coś zasugerować ; )

Więc kieruję sie do karczmy Rozglądam się naokoło i myślę śpiewa? hmm moze jakis bard cos bedzie wiedział...?!

taaa, ciekawe : D

Kierujesz się do "Karczmy dwudziestu kielichów". Drzwi do kamiennicy są otwarte na oścież, z wewnątrz dochodzi do ciebie typowo karczmiarne odgłosy. Wejście przysłonięte jest płutnem służacym zapewne jako moskitiera. Zaglądasz do środki - pierwsze wrażenie, to fakt iż wyglądaem przypomina Cech Łowców- tyle że nie ma rusztu zamiast tego jest drewniany cokół, wysoki na dwa łokcie z kotarą prowadzącą na zaplecze. Owy piedestał służy zapewne jako scena. Przy stołach siedzą już częściowo podpici chłopi, kilku z nich zmierzyło cię wzrokiem, a spojrzenia większości spoczywały na twojej rozszarpanej zbroi - i jątrzących się ranach... Zasiadłeś przy pierwszym nie zajętym stoliku. Trafiłeś akurat na początek jakiegoś wystepu. Zza kotary wybiegły trzy zgrabne, niezwykle smukłe kobiety - młode i dobzre opalone, jednak kolor ich skóry był biały, niczym zwykłych ludzi spotykanych na Ironforge. wokoło zabrzmiała piskliwa muzyka bębnow i fletów. Owa melodia mieszała się ze śistem szabel pojedynkujących sie kącie rabusiów, kości turlanych przez miejscowych hazardzistów, oraz krzyku dziewek na pięterku ponad ladą. Cóż można rzec typowa, tania spelunka jakich pełno na tym świecie. Karczma pęka w szwach prawie każdy z 20 stolików jest zajęty przez czwórkę, czasem parę a czasem samotników. Między stołami uwijały się jak w ukropie skapo odziane kelnerki polewające wino.