[D&D] Honor jest po naszej stronie !

Takwiec patrzysz na szałas siedzi w nim jeden spiący człowiek który chrapie niemiłosiernie,gdyby generał go zobaczył...

*

Podstarzały juz Krasnolud zmarszczył brwi popatrzał na plany i popatrzał sie w zdobiony srebrem i miedzią sufit tak wiec starasz sie, robisz plany no czemu nie bedziesz głównym nadzorca budowy robiłem juz wiele maszyn oblezniczych na przykład skorpiony ale ta widze po raz pierwszy hmm. <stary krasnolud jeszcze raz zmarszczył brwi> tak wiec zgłos sie po materiały mysle ze to co jest w składzie powinno strczyc...

staram sie podejść cicho od bardziej zacienionej strony i skrócić go o głowe po czym znaleźć reszte niewierze by był sam

NIe mając żadnych wyższych celów oglądam się jeszcze raz na palisadę, po czym biegem udaję sie do składu. PO drodze zaczepiam parunastu chłopó (najlepiej zołnierzy) i rozkazuje im isć ze mną. Wziawszy (przy pomocy ~~ochotników~~) potrzebne material kieruje się na plac z stanowiskami balist. Rozkładam pale i wszytskie potrzebne narzedzia. Rozciągam solidny sznur i nawijam na beben. KOlumne trebucha zlecam do postawienia pomocnikom (sam nadzoruje) osobiście montuje (albo przy pomocy wprawniejszych ludzi) wzelki mechnizmy sputowe i tym podobne. Jednym słowem - praca wre.

nie udaje ci sie isc cicho, straznik wstaje i zdezorientowany patrzy na ciebie

*

Cóż nielekko odciazyłes magazyn ale w koncu to wojna kazdy graosz,pal,stuka miedzi,srebra,złota przyda sie aby przegonic wsciekłą watache orków i ogrów maszyna wychodzi ci dosc a nawet bardzo dobrze wsszystko bardzo foremnie i ładnie wygląda teraz tylko pozostało ja odpowiedno ustawić

korzystam z elementu zaskoczenia i zadaje mu szybki cios toporem w kark
uderzam z całej sily tak by zminimalizować szanse obrony

Więc nie przykręcam gwintów do ooporu. Prędko rozkładamy Trebuch i pędem udaje się do głownego inzyniera, czuje wewnętrzne chęć podpaleia obozu wroga. NIe mogąc dłużej opanować podniecenia rzucałem się jak wyjęty na suchy brzeg piskorz gdy rozmawiałem z krasnoludem:
-Cóż machina czeka tylko na chrzest bojowy! Jeżeli -oczywiście- bedą takie rozkazy mogę sporządzić jeszcze z kilka trebuchów, a cały obóz barbazyńców i ich zaplchlone jurty zapłonom jak wielka pochodnia! Oczywiście to jest tylko sugestia, ale byłbym nie bywale wdzięczny aby Główny Inzynier był ze mną i opowiedział się za naszymi planami! - w tej chwili rycerz spoważniał i w bił swoje głębokie sokole oczy w ślepia podstarzałego kraśnego
<dyplomacja mod +4>

Atakujesz z całym impetem biednego żołniezyne zabijasz go za pierwszym ciosem, cieszysz sie z viktorii i zabierasz sie do niszczenia całego "kompleksu" wojskowego przeciwnika... skaczesz, łamiesz, tniesz rozwalasz wszystko co łamliwe i do przeciecia czjesz sie zaspokojony chyba wypadało by wrócić do "zleceniodawcy" i pochwalic sie ojcu choc juz nie raz niszczyłes małe obozowiska...

*

-Taak mozesz wybudować jestem pod wrazeniem twego zaangazowania ale w magazynach nie ma tyle drewna wiec jezeli chcesz pójdz na "szybki wyręb" w las, cóż udaj sie na wschód masz wolna reke synu postarałes się! ...

postanawiam jeszcze nie wracać odchodze od rumowiska kilkanaście metrów chowam sie w krzakach i czekam na kolejną ofiare w końcu ktoś sie pojawi jeśli nie będzie żadnych wieści od strażnika więc wchodze w wysokie i gęste krzaki w nocy nikt mnie tu raczej nie zauważy czekam na ofiare

Ornapear zbiera ponownie ludzi, bierze toporzyska i opuszcza palisadę jednocześnie próbując jak największym łukiem, ominąć jurty ogrów. Gdy dotarł na miejsce wziął się do pracy wraz z ludźmi. Kazał ciąć wyłącznie wysokie i stare sosny - najlepiej nadającesię do budowy Trebuchów. Dwójke ludzi posłał po pare koni pociągowych - żeby zawieźć drewnbo do obozu.

Siedzisz w krzakach i... nic poprostu siedzisz i nic nie zauwazasz chyba lepiej jednak było by pójsc do ojca...

*

Praca wre w zielonej kopule lasu okazują sie nieforemne dziury przez które widac jasne i piekne niebo wycinasz tyle drzew ile dadza pociagnac konie <ok 5 sztuk> czyli starczy na jeden lub ewentualnie dwa trebuchy... Pewien z "drwali" podszedł do ciebie i powiedział: -Myslę ze to nie starczy, moze wysłac nas troche wiecej i pracowac jakos na zmiany lub cos?! , teraz jestesmy troche zmeczeni. Chuderlawy gosc wyrazne czeka na odpowiedz...

nielekko wściekły ostatni raz rozglądam sie po okolicy nastawiam uszu i wracam do obozowiska drogo powrotna ubiega szybciej zdaje sie że już po kilku micutach słysze dźwięki obozu chyba trwa jakaś uczta bo jest głośniej niż zwykle

Ornapear przez resztę południa pilnuje prac przy wyrebie drzew. Po przybyciu posiłków, odysyła reszte drewna do obozu a sam wraca wraz z ładunkiem. Do późnego popołudnie kontroluje prace przy składaniu machin i sam włącza się do roboty. Po ciężkiej haruwce z dumą patrzy ile prężnych i gotowych do boju trebuchów zdołał wzniesc...

Wracasz do swojej bazy twojego ojca nei ma w szałasie co robisz ?

*

Gdy tak stoisz i napawasz sie optymizmem Podgrzybialy Krasnolud mówi <dobtze sie spisałes niezły z ciebie umysł to na pewno pomoze w obronie miasta.
<Ornapear +400exp>

ide rozejżeć sie za nim w obozie, poszukać burdy, zjeść coś, wypić coś ogólnie zabawić sie przy okazji szukania ojca
po wyjściu z szałasu napada mnie wrażenie że powinniśmy zaatakować i robić to tak długo jak będzie trzeba zbyt wiele wytchnienia dajemy człowiekom
więc ide szukać ojca aby podzielić sie z nim tym wrażeniem

Resztę dnia spędzam na palisadzie, bacznie obserwująć ruch w obozach wroga. Choć robie to codziennie dzisiaj mam szczególną nadzieje ze zaszturmują kolejny raz - wewnętrzene pragnienie wypróbowania trebuchów jest ogromne..